پایگاه اینترنتی مهر محرم

تصاویری از مراسم و آئین های عزاداری محرم در ایران اسلامی با محوریت موضوع سلام :

این مجموعه عکس روند تهیه غذای نذری توسط خادمان امام حسین (ع)را نشان می دهد .ابتدائا گوشت قربانی توسط خادمان ذبح و سلاخی می گردد در مرحله ی بعد تعدادی از خادمان به خرد کردن پیاز،گوشت،سیب زمینی می پردازند. سپس خادمین آشپز به کار اصلی پخت غذا ،مشغول می شوند و در نهایت خادمین حسینی، غذای نذری حسینی برای عزاداران و نیازمندان ،آماده می نمایند.

یکی از جلوه‌های بی‌نظیر عاشورا، اقامه نماز اول وقت است و همان‌گونه که  امام حسین(ع) در عاشورا و در میان هیاهوی جنگی نابرابر اقامه نماز اول وقت را بر هر چیز مقدم دانست و در زیر بارش تیر دشمن، نماز ظهر عاشورا را اقامه کردند.

تصاویری از این عبادت باشکوه و بی نظیر را از اقصی نقاط کشور اسلامی مان (تبریز خوزستان،بجنورد،قم،تهران )در عاشورای 1396 تقدیمتان می نماییم.

مردی از اصحاب ابا عبدالله یکوقت متوجه شد که الان اول ظهر است، آمد عرض کرد یا اباعبدالله! وقت نماز است و ما دلمان می‌خواهد برای آخرین بار نماز جماعتی با شما بخوانیم. ابا عبدالله نگاهی کرد، تصدیق کرد که وقت نماز است.

می گویند این جمله را فرمود:  «ذکرت الصلوه جعلک الله من المصلین» نماز را یاد کردی، خدا تو را از نماز گزاران قرار بدهد. مردی که سر بر کف دست گذاشته است، یک چنین مجاهدی را امام دعا می کند که خدا تو را از نمازگزاران قرار بدهد.

ببینید نمازگزار واقعی چه مقامی دارد! فرمود: بله نماز می خوانیم. همان جا در میدان جنگ نماز ظهر عاشورا خواندند .

 نمازی که در اصطلاح فقه اسلامی نماز خوف نامیده می شود. نماز خوف مثل نماز مسافر دو رکعت است نه چهار رکعت، یعنی انسان اگر در وطن هم باشد باز باید دو رکعت بخواند، برای اینکه مجال نیست، در آنجا باید مخفف خواند.

ابا عبدالله چنین نماز خوفی خواند ولی وضع ابا عبدالله یک وضع خاصی بود زیرا چندان از دشمن دور نبودند. لهذا آن عده ای که می خواستند دفاع کنند نزدیک ابا عبدالله ایستاده بودند و دشمن بی حیا و بی شرم حتی در این لحظه هم آنها را راحت نگذاشت.

در حالی که اباعبدالله مشغول نماز ظهر عاشورا  بود، دشمن شروع به تیر اندازی کرد، دو نوع تیر اندازی، هم تیر زبان که یکی فریاد کرد: حسین! نماز نخوان، نماز تو فایده ای ندارد، تو بر پیشوای زمان خودت یزید، یاغی هستی، لذا نماز تو قبول نیست! و هم تیرهایی که از کمان‌هایشان پرتاب می کردند.

در هنگام نماز ظهر عاشورا یکی دو نفر از صحابه ابا عبدالله که خودشان را برای ایشان سپر قرار داده بودند، روی خاک افتادند. یکی از آنها سعیدبن عبدالله حنفی به حالی افتاد که وقتی نماز ابا عبدالله تمام شد، دیگر نزدیک جان دادنش بود. آقا خودشان را به بالین او رساندند. وقتی به بالین او رسیدند، او جمله عجیبی گفت.  عرض کرد: یا ابا عبدالله! اوفیت؟ آیا من حق وفا را بجا آوردم؟ مثل اینکه هنوز هم فکر می کرد که حق حسین آنقدر بزرگ و بالاست که این مقدار فداکاری هم شاید کافی نباشد. این بود نماز ابا عبدالله در صحرای کربلا.

کار فرهنگی ستودنی در مشهد مقدس،

آماده سازی خیابان های منتهی به حرم رضوی برای نماز ظهر عاشورا

ابوثمامه صیداوی در گرماگرم نبرد، به امام حسین علیه‌السلام نزدیک شد و به آن حضرت عرض کرد که وقت زوال فرارسیده است. امام حسین علیه‌السلام که به نماز اهمیت ویژه‌ای می‌داد، دستور داد جنگ را متوقف کرده و همگی به نماز پردازند. دشمنان که به نماز اهمیت چندانی نمی‌دادند، آن حضرت و یارانش را در حال نماز نیز مورد هجوم ناجوانمردانه قرار داده و با پرتاب تیر آنان را نشانه می‌گرفتند.

عبدالله حنفی که خود را سپر امام حسین علیه‌السلام قرار داده بود، متحمل سیزده تیر دشمن شد و عاقبت در حال دفاع از وجود شریف امام حسین علیه‌السلام به لقاءالله پیوست...